Andere nieuwsberichten
-
The potential of mechanical recycling for postconsumer textiles
07/02/22 -
Executive summary of the RETEX results in English | Samenvatting van de RETEX-resultaten in het Engels
20/09/21 -
Beschikbaarheid van de meest recente projectresultaten - Update van het RETEX-extranet
27/04/21 -
Euratex wil in Europa vijf ReHubs tot stand brengen
15/12/20 -
Vorderingen voor Ioncell
15/12/20
Uitrafeling, of hoe van textielafval een nieuwe grondstof wordt gemaakt
14 september 2018
De voornaamste drie methodes om textiel mechanisch te recycleren zijn vermaling, compounding en uitrafeling, maar alleen deze laatste levert een vezel op die mogelijk opnieuw tot draad gesponnen kan worden.
Hierbij wordt gebruikt textiel, kleding, tapijten of andere materialen verwerkt tot grondstof voor een nieuwe gebruikscyclus, waarbij het textiel versneden en vervezeld wordt om tot een vezelachtige materie te komen die opnieuw kan versponnen worden.
Sommige van de industriëlen uit de vlassector – zoals Procotex en Derotex in België – zijn de weg van de textielafvalrecyclage ingeslagen en verwerken bijvoorbeeld de zakken van jute of sisal waarin koffie- of cacaobonen worden vervoerd, of kenafvezels. Dat ook tapijten en matten en het afval van de productie van synthetische vezels worden gerecycleerd, heeft te maken met het feit dat in de regio fabrikanten aanwezig zijn die hun afvalberg moeten verkleinen, bijvoorbeeld dankzij de machines van Vanotex en Procotex.
Hierbij wordt gebruikt textiel, kleding, tapijten of andere materialen verwerkt tot grondstof voor een nieuwe gebruikscyclus, waarbij het textiel versneden en vervezeld wordt om tot een vezelachtige materie te komen die opnieuw kan versponnen worden.
Sommige van de industriëlen uit de vlassector – zoals Procotex en Derotex in België – zijn de weg van de textielafvalrecyclage ingeslagen en verwerken bijvoorbeeld de zakken van jute of sisal waarin koffie- of cacaobonen worden vervoerd, of kenafvezels. Dat ook tapijten en matten en het afval van de productie van synthetische vezels worden gerecycleerd, heeft te maken met het feit dat in de regio fabrikanten aanwezig zijn die hun afvalberg moeten verkleinen, bijvoorbeeld dankzij de machines van Vanotex en Procotex.
Bij de voorbereiding van geregenereerde vezels wenden de ondernemingen hun knowhow aan, niet zozeer voor de verscheuringsprocesssen, dan wel voor de zuivering van de vezelmassa en het mengen ervan. Twee opties zijn mogelijk: een pneumatisch systeem, dat de vezels door blazen verspreidt, en mechanisch kaarden.
De zuiveringsprocessen en de kwaliteit van de vezels bepalen voor een groot stuk de kwaliteit van de non-woven of van de gerecycleerde draad. Het non-wovennetwerk mag dan al minder veeleisend zijn, toch is het nog moeilijk denkbaar om draad te spinnen van 100% gerecycleerde vezels van gebruikte kleding. Om de garenfabrikanten ertoe aan te zetten om in hun productie ook gerecycleerde vezels te verwerken, zou je vezels moeten bekomen met mechanische eigenschappen die weinig te lijden hebben gehad van het wassen en van de eerste levenscyclus van de kleding. Hiervoor moeten nog onderzoek en tests worden gerealiseerd, zoals het geval is bij het IFTH, Le Relais en de garenfabrikant UTT, in het kader van het Carefil-project.