Milieubewuste modeconsumptie: tekenen van een lichte verbetering

Van welke zijde deze ook wordt benaderd, de volumes, het aanbod en de aankooppraktijken tasten alle mogelijkheden af, die weliswaar talrijk zijn, maar die, als ze worden samengevoegd, nog absoluut geen indruk maken. Het rondetafelgesprek dat Fashion Green Days hieraan op 24 mei in Roubaix wijdde, spreekt boekdelen. “In vijftien jaar tijd,” zo stelt Isabelle Robert, docente en onderzoekster bij IMMD in Roubaix, “is de kledingproductie verdubbeld, het gebruik van de kleding in de garderobe is gedaald met 36 % en in de loop van de voorbije vijfentwintig jaar is het aantal kledingstukken dat een gezin in huis heeft, gestegen van 25 tot 75 en zelfs 90, volgens een onlangs in Duitsland gerealiseerde studie.” De hindernissen voor de veralgemening van milieubewuste modeaankopen worden plichtsgetrouw herhaald. De consument weet niet welke gevolgen kledingconsumptie heeft voor het milieu, hij beaamt gevoelig te zijn voor het onderwerp maar weerstaat niet aan de drang om gewoon te kopen, en geringschattende voorstellingen (hippiemode, ...) en weinig wenselijke voorstellingen van ethische mode houden stand. Daar komen nog de ontkenningsstrategieën bij: de consument vreest dat zijn individuele daad maar heel weinig gevolgen zal hebben ten opzichte van de totale consumptie. “De tegenstrijdigheid tussen de naar voren geschoven houdingen en de praktijk blijft groot,” stelt de onderzoekster.

Op basis van de cijfers beaamt Nathalie Ruelle van het Institut français de la mode (IFM) deze stelling. De fast fashion – veel en vaak kopen voor een spotprijs – nam in 2007 een hoge vlucht. “Sindsdien hebben de prijzen en volumes zich gestabiliseerd, maar niets wijst echter op een trendomslag ten gunste van ‘minder en beter kopen’,” nuanceert de verantwoordelijke.

In een verklarend onderzoek door zijn marketinglaboratorium stelt Lionel Bourjot-Deparis, onderzoeks­ingenieur aan de Université Lille2, vast dat het begrip “duurzaam kledingstuk” als verwarrend wordt ervaren. 31 % van de mensen associeert dit met de levensduur van het product, slechts 9 % denkt aan recyclage en 25 % verklaart er niets over te weten. Prijs, stijl en model blijven de voornaamste aankoopcriteria en slechts weinig kopers bekommeren zich om het duurzame. 

Van welke zijde deze ook wordt benaderd, de volumes, het aanbod en de aankooppraktijken tasten alle mogelijkheden af, die weliswaar talrijk zijn, maar die, als ze worden samengevoegd, nog absoluut geen indruk maken. Het rondetafelgesprek dat Fashion Green Days hieraan op 24 mei in Roubaix wijdde, spreekt boekdelen. “In vijftien jaar tijd,” zo stelt Isabelle Robert, docente en onderzoekster bij IMMD in Roubaix, “is de kledingproductie verdubbeld, het gebruik van de kleding in de garderobe is gedaald met 36 % en in de loop van de voorbije vijfentwintig jaar is het aantal kledingstukken dat een gezin in huis heeft, gestegen van 25 tot 75 en zelfs 90, volgens een onlangs in Duitsland gerealiseerde studie.” De hindernissen voor de veralgemening van milieubewuste modeaankopen worden plichtsgetrouw herhaald. De consument weet niet welke gevolgen kledingconsumptie heeft voor het milieu, hij beaamt gevoelig te zijn voor het onderwerp maar weerstaat niet aan de drang om gewoon te kopen, en geringschattende voorstellingen (hippiemode, ...) en weinig wenselijke voorstellingen van ethische mode houden stand. Daar komen nog de ontkenningsstrategieën bij: de consument vreest dat zijn individuele daad maar heel weinig gevolgen zal hebben ten opzichte van de totale consumptie. “De tegenstrijdigheid tussen de naar voren geschoven houdingen en de praktijk blijft groot,” stelt de onderzoekster.

Op basis van de cijfers beaamt Nathalie Ruelle van het Institut français de la mode (IFM) deze stelling. De fast fashion – veel en vaak kopen voor een spotprijs – nam in 2007 een hoge vlucht. “Sindsdien hebben de prijzen en volumes zich gestabiliseerd, maar niets wijst echter op een trendomslag ten gunste van ‘minder en beter kopen’,” nuanceert de verantwoordelijke.

In een verklarend onderzoek door zijn marketinglaboratorium stelt Lionel Bourjot-Deparis, onderzoeks­ingenieur aan de Université Lille2, vast dat het begrip “duurzaam kledingstuk” als verwarrend wordt ervaren. 31 % van de mensen associeert dit met de levensduur van het product, slechts 9 % denkt aan recyclage en 25 % verklaart er niets over te weten. Prijs, stijl en model blijven de voornaamste aankoopcriteria en slechts weinig kopers bekommeren zich om het duurzame.